De Geschiedenis Van CBD (Cannabidiol)
Gepubliceerd:
Cannabinoïden zijn verbindingen die zich in de cannabisplant bevinden. Vanwege de opkomst van medicinale cannabis krijgen ze veel aandacht. Ook de snelle mondiale uitbreiding van de strijd voor legalisering ligt daaraan ten grondslag. Met name in de Verenigde Staten.
Een van de meest besproken cannabinoïden die cannabis ons levert, is CBD. Deze niet-psychoactieve verbinding verovert de wereld stormenderhand. CBD wordt nader onderzocht in nieuwe studies voor het verder ontdekken en valideren van de potentiële mogelijkheden van cannabis als geneesmiddel.
In dit artikel beschouwen we CBD wat nader. Wat is het? Wat is de geschiedenis? En waarom is het een van de meest opmerkelijke verbindingen in de cannabisplant?
DE GESCHIEDENIS VAN CANNABIS
Voor een beter inzicht over het belang van CBD is het goed om over wat basiskennis van de cannabisplant te beschikken.
Cannabis, of Cannabis sativa, is een bloeiende plantensoort die van nature in veel delen van de wereld aangetroffen wordt. Met name in tropische en vochtige streken, alsmede in bergachtige gebieden. Het is een bijzonder veelzijdige plant die door de hele geschiedenis van de mens een belangrijk gewas geweest is. Ondanks het feit dat de plant tegenwoordig bijna overal als illegaal bestempeld wordt.
De vroegste vermeldingen van cannabis, of hennep, dateren van ongeveer 2300 v.C., in een klassiek Chinees boek getiteld Shujing. De Chinezen maakten gebruik van cannabis voor het produceren van sterke, taaie vezels voor het vervaardigen van kleding en touw. Ze gebruikten het tevens als geneesmiddel voor de behandeling van een reeks aandoeningen, variërend van reuma tot menstruatiepijn.
In Chinese grafkamers uit de oudheid die dateren van ongeveer 1000 v.C. zijn ook stukjes hennepvezel aangetroffen. Ander archeologisch bewijs suggereert dat de verbouw en het gebruik van cannabis in China dateert van 10.000 voor Christus. Daarmee is het duidelijk dat cannabis/hennep al lang een belangrijk industrieel gewas is. Ondanks de recente verboden.
Niet alleen in China werd cannabis gebruikt. De plant is ook duizenden jaren in India verbouwd. Daar speelde het een bijzonder belangrijke rol bij verschillende spirituele handelingen en ceremonies.
Van cannabis wordt bijvoorbeeld gedacht dat het in soma het belangrijkste ingrediënt is. Dit traditionele Vedische drankje werd gebruikt tijdens religieuze plechtigheden. Hindoes gebruiken ook vaak bhang, een ander soort drankje dat cannabis bevat, tijdens jaarlijkse festivals en feesten.
Het gebruik van charas (ook wel "vinger hasj" genoemd) speelt ook een belangrijke rol bij spirituele Hindoe plechtigheden. De Shaiva bijvoorbeeld, gebruiken vaak charas tijdens hun spirituele rituelen. Veel religieuze afsplitsingen op het Indiase subcontinent eerbiedigen de psychoactieve effecten van cannabis. Ze zien het als een belangrijk instrument voor meditatie en andere oefeningen.
Maar daar houdt het industriële, spirituele en medicinale gebruik niet op. De plant verspreidde zich over de hele wereld. Uiteindelijk werd het openlijk verbouwd en gebruikt in Europa. Met het koloniseren van "De Nieuwe Wereld" door Europese landen verhuisde cannabis mee. Uiteindelijk werd het ook op het Amerikaanse continent geïntroduceerd.
Zelfs in de VS werd cannabis tot het begin van de 20e eeuw openlijk en legaal voorgeschreven als geneesmiddel. Het werd daar vaak gebruikt in de vorm van tincturen. Cannabis is ook verbouwd in andere landen van het Amerikaanse continent. Van Brazilië en Chili tot Paraguay, wat tegenwoordig een van de grootste producenten is van cannabis in Zuid-Amerika en de wereld.
CANNABIS PLANTKUNDIG BESCHOUWD
Het classificeren van de cannabisplant is een stuk moeilijker dan het lijkt. Er zijn tegenwoordig drie natuurlijk voorkomende variëteiten cannabis: sativa, indica en ruderalis.
Er is enige discussie gaande over hoe deze variëteiten beschouwd dienen te worden. Zijn het drie aparte soorten, of drie variëteiten van dezelfde soort? In dit artikel beschouwen we indica, sativa en ruderalis als drie ondersoorten van de Cannabis sativa-soort.
De eenvoudigste manier om deze ondersoorten uit elkaar te houden, is door naar de uiterlijke kenmerken te kijken. Sativa's kunnen extreem hoog worden, meer dan 2m is geen uitzondering. De zijtakken bevinden zich luchtig verspreid aan de stam en ze hebben smalle, lichtgroene bladeren.
Indica's blijven echter laag en struikachtig. De hoogte bedraagt doorgaans maximaal 1-1,3m. De zijtakken groeien dicht opeen en ze hebben over het algemeen brede, donkergroene bladeren.
De ruderalis blijft echter een stuk kleiner dan zowel de sativa als de indica. Ze worden zelden hoger dan 60-70cm. Doorgaans hebben ze kleine, dunne zijtakken en grote bladeren. Het belangrijkste kenmerk is dat de ruderalis na verloop van tijd automatisch gaat bloeien. De planten zijn niet afhankelijk van natuurlijke lichtregimes.
Het is belangrijk om te weten dat alle soorten cannabisplanten cannabinoïden bevatten, maar in verschillende concentraties.
Indica's en sativa's kenmerken zich door de hoge concentraties THC (tetrahydrocannabinol). Deze psychoactieve verbinding staat bekend om de kenmerkende "high" die met cannabis geassocieerd wordt. De ruderalis bevat echter een hogere concentratie CBD (cannabidiol). Maar toen veredelaars de genetica gingen manipuleren, veranderde alles.
Cannabis breeders kruisen regelmatig verschillende variëteiten om nieuwe "strains" met bepaalde eigenschappen te creëren. Vandaag de dag zijn de meeste commercieel verkrijgbare varianten kruisingen tussen sativa, indica en ruderalis. Dankzij nieuwe veredelingstechnieken bestaan er tegenwoordig indica/sativa variëteiten met een hoog CBD-gehalte, alsmede ruderalis soorten met een hoog THC-gehalte.
CBD: EEN GEWICHTIGE CANNABINOÏDE
Cannabinoïden staan de laatste tijd vaak in de schijnwerpers. Dat komt voornamelijk door het enorme aantal mogelijke medicinale toepassingen. Hoewel THC tientallen jaren de hoofdrol heeft gespeeld, gaat nu de meeste aandacht uit naar CBD als geneeskrachtige substantie.
CBD, of cannabidiol, is een verbinding die men aantreft in de cannabisplant. Het vertegenwoordigt zo'n 40% van het plantenextract. Het is niet-psychoactief. Dat wil zeggen dat het niet dezelfde "high" veroorzaakt zoals gebruikers die wel van THC ondervinden.
CBD werd in 1940 voor het eerst beschreven door Raphael Mechoulam, organisch chemicus en hoogleraar Medicinale Chemie aan de Hebrew University van Jerusalem, Israël.
Mechoulam werd gedreven door een zoektocht naar welke verbindingen de unieke effecten van cannabis veroorzaken. Hij constateerde dat de scheikundige samenstelling van andere drugs (zoals cocaïne en opium) in die tijd reeds bekend was.
"Ik vond het bijzonder verrassend: terwijl morfine reeds was geïsoleerd uit opium en cocaïne uit cocabladeren, had nog geen mens zich verdiept in de scheikundige samenstelling van de cannabisplant. Dat vond ik meer dan vreemd," aldus Mechoulam tijdens een interview.
Sinds de jaren '40 is onze kennis over cannabis aanzienlijk verbeterd. Dat komt door de vooruitstrevende onderzoeken, zoals dat van Raphael Mechoulam en andere gemotiveerde wetenschappers.
Tegenwoordig is bekend dat, wanneer cannabinoïden als THC en CBD in ons lichaam komen, deze samenwerken met ons endocannabinoïdesysteem (ECS). Dit systeem bestaat hoofdzakelijk uit twee receptoren (de CB1 en de CB2 receptor). Er zijn echter nieuwe onderzoeksresultaten die suggereren dat er tevens andere receptoren bij betrokken zouden kunnen zijn.
Van het ECS is nu bekend dat het betrokken is bij een groot aantal processen in het lichaam. Tevens is aangetoond dat het helpt bij het reguleren van de eetlust, stemming en het geheugen. Ook speelt het een rol bij het reguleren van pijn.
Het systeem wordt voornamelijk gestimuleerd door endocannabinoïden, zoals anandamide, of 2-AG. Die worden van nature aangemaakt door het lichaam. Echter, in de aanwezigheid van plantaardige cannabinoïden als CBD werken ze ook op dit systeem in. Ze verbinden zich met de CB1 en/of de CB2 receptoren waarbij ze een reeks effecten veroorzaken.
DE POTENTIËLE MOGELIJKHEDEN VAN CANNABINOÏDEN
Sinds het ontdekken van het endocannabinoïdesysteem en cannabinoïden, zoals THC, CBD en vele andere, (cannabis bevat meer dan honderd verschillende unieke cannabinoïden), hebben wetenschappers over de hele wereld getracht deze verbindingen te isoleren. En om de effecten die ze veroorzaken te bestuderen en te begrijpen.
Vandaag de dag zijn de meest algemeen bekende cannabinoïden THC, CBD, CBN (cannabinol), CBDV (cannabidivarine), CBG (cannabigerol) en CBC (cannabichromeen). Er zijn er echter nog tal van andere.
De effecten van deze verbindingen zijn zeer verschillend. CBD heeft bijvoorbeeld aangetoond dat het werkzaam is als:
- Ontstekingsremmer
- Antioxidant
- Neuroprotector
- Angstremmer
- Antidepressivum
- Pijnstiller
- Anti-tumor middel
- Antipsychoticum
De effecten van cannabinoïden zijn ook sterk afhankelijk van de dosis, methode van toediening, alsmede de aanwezigheid van andere cannabinoïden.
Zo stelt Mechoulam dat de kracht van medicinale cannabis verscholen ligt in het zogenaamde "Entourage-Effect." Dit omschrijft de unieke wijze waarop cannabinoïden op andere verbindingen inwerken, in tegenstelling tot geïsoleerde verbindingen. Volgens deze theorie werken cannabinoïden als CBD en THC beter in gezelschap van terpenen, flavonoïden en andere verbindingen dan dat ze op zichzelf doen.
DE TOEKOMST VAN CBD EN MEDICINALE CANNABIS
De cannabiswereld is net zo groot als onze planeet. We hebben flinke vorderingen gemaakt met onze kennis betreffende de complexiteit van de plant. Maar er valt er nog veel onderzoek te verrichten naar alle nuttige voordelen die de cannabisplant ons kan bieden.
Echter, met de switchende meningen over de plant en de toegenomen legaliseringspogingen, duurt het vast niet lang meer voordat cannabinoïden als CBD openlijk omarmd worden in de medische wereld. Dat is in feite al honderden en mogelijk duizenden jaren zo geweest.