CBD en de effecten op de ziekte van Parkinson

Gepubliceerd: December 2, 2016

De afgelopen tien jaar is onderzoek naar en persoonlijk gebruik van CBD sterk toegenomen. Mensen gebruiken de cannabinoïde volop als voedingssupplement. Vroeg onderzoek onthult daarbij hoe CBD mogelijk helpt tegen de symptomen van verschillende aandoeningen. Het is een niet bedwelmend actieve verbinding met fascinerende effecten die interessant, maar tegelijk moeilijk te kwantificeren zijn. Naarmate hoogwaardige CBD toegankelijker wordt, wijst onderzoek echter steeds meer uit over hoe de cannabinoïde te benutten is.

Een medische aandoening die daarvoor in de belangstelling staat, is de ziekte van Parkinson. Mensen met deze slopende neurodegeneratieve aandoening zouden maar al te graag willen weten of CBD wellicht verlichting biedt.

Cannabidiol—de kern van de zaak

CBD is een van de meest voorkomende cannabinoïden in hennep, waar er ongeveer honderd van zijn. Daarnaast is het voor onderzoekers ook interessant vanwege de niet-psychotrope aard ervan. In tegenstelling tot THC, een cannabinoïde die recreatieve cannabissoorten in grote mate produceren, is CBD totaal niet bedwelmend. Daardoor gelden er minder beperkingen voor wetenschappelijk onderzoek. Ook zijn zo meer mensen in staat de stof te gebruiken zonder risico op ernstige bijwerkingen. CBD is niet giftig en tolereren we over het algemeen goed. Het is daarmee een veelgebruikt voedingssupplement ter ondersteuning van de dagelijkse gezondheid en het welzijn.

Op medisch gebied is CBD wellicht net zo nuttig. Met mensen en dieren is aangetoond dat het onder andere ontstekingen, angst en misselijkheid vermindert. Hoogwaardige studies naar de medicinale eigenschappen zijn er echter nog nauwelijks. We moeten het dus doen met de tot op heden beschikbare informatie om de effecten op diverse aandoeningen, waaronder de ziekte van Parkinson, te begrijpen.

Wat is de ziekte van Parkinson?

De ziekte van Parkinson is een progressieve, degeneratieve aandoening van het centrale zenuwstelsel. Het heeft met name invloed op de motorische activiteit en verergert mettertijd. De symptomen zijn onder te verdelen in drie groepen: Primaire motorische symptomen, secundaire motorische symptomen en niet-motorische symptomen. Primaire motorische symptomen, zoals trillen, stijfheid, traagheid van bewegingen en moeite met lopen, vormen het eerste stadium. Naarmate de ziekte vordert, ontstaan soms ook andere klachten. Dementie komt daarbij het meeste voor.

De ziekte van Parkinson is bij de meeste mensen idiopathisch. Dit betekent dat de specifieke oorzaak niet bekend is. De aanname is echter dat het verband houdt met zowel genetische als omgevingsfactoren. Hoewel we Parkinson niet beschouwen als een erfelijke aandoening, heeft 15% van de mensen met de ziekte een eerstegraads familielid die het ook heeft. Voor wat betreft omgevingsfactoren, lijkt er een verband te zijn met blootstelling aan pesticiden en hoofdletsel.

Parkinson heeft invloed op de zenuwcellen (neuronen) in een specifiek gebied van de hersenen, namelijk de substantia nigra. De meeste van deze neuronen produceren dopamine. Deze chemische stof of neurotransmitter verstuurt signalen naar andere zenuwcellen. Er zijn vijf routes waarmee de hersenen zijn aangesloten en waar dopamine doorheen gaat. Parkinson heeft invloed op al deze routes. Naarmate de ziekte zich ontwikkelt, neemt de door de hersenen geproduceerde hoeveelheid dopamine af. Hierdoor is een persoon niet langer in staat bewegingen (en andere functies) normaal te beheersen. Lewy bodies zijn een ander belangrijk pathologisch kenmerk van de ziekte van Parkinson. Dit zijn abnormale aggregaten van eiwitten die zich ontwikkelen in zenuwcellen en die soms celdood veroorzaken.

Op dit moment zijn er meer dan tien miljoen mensen gediagnosticeerd met de ziekte van Parkinson. Het betreft daarbij vaker mannen dan vrouwen. De gemiddelde levensverwachting na de diagnose ligt tussen de zeven en veertien jaar en er is geen geneesmiddel bekend. Er zijn wel diverse medicijnen, operaties en andere methoden waarmee de symptomen te verlichten zijn. Een daarvan is mogelijk CBD.

CBD en de ziekte van Parkinson

Een recente studie, uitgevoerd door onderzoekers uit Brazilië, laat zien dat een dagelijkse behandeling met cannabidiol het welzijn en de levenskwaliteit verbetert bij mensen met de ziekte van Parkinson. Eenentwintig patiënten kregen zes weken CBD toegediend in de vorm van gelatinecapsules. Er werden drie doses toegediend: 300mg per dag, 75mg per dag en een placebo. De patiënten die het meest verbeterden, waren degenen die de dosis van 300mg kregen. De behandeling had echter geen invloed op de ziekte zelf; uitsluitend op symptomen. Daarnaast is de kleine patiëntengroep een beperking van het onderzoek.

Verder onderzoek wijst op de potentie van CBD bij het verlagen van Parkinson-gerelateerde motorische klachten. En dan met name levodopa geïnduceerde dyskinesie. Dit is een vorm van dyskinesie die ontstaat door dopaminetherapie, een veelvoorkomende behandeling voor mensen met de ziekte. Mogelijk dient CBD als aanvulling op bestaande of toekomstige behandelingen van Parkinson. Dierstudies wijzen er daarbij op dat cannabisbestanddelen in staat zijn de progressie van de ziekte en andere neurodegeneratieve aandoeningen, zoals dementie, te vertragen. Momenteel is echter meer onderzoek nodig om de specifieke rol van CBD vast te stellen. Bovendien is de ziekte van Parkinson een raadselachtige aandoening die voor artsen lastig te definiëren en behandelen is.

Het is tot dusver wel duidelijk dat de potentie van CBD veelbelovend lijkt. Ondanks de barrières waar we nog tegenaan lopen, mogen we veilig stellen dat dit niet de laatste keer is dat cannabidiol onder de loep ligt als mogelijk middel tegen de ziekte van Parkinson. Deze aandoening maakt pijnlijk duidelijk hoe essentieel onderzoek naar cannabinoïden is, om de juiste behandeling te bepalen voor een van de meest ellendige ziektes.

Cibdol